Je eigen overtuigingen loslaten
Als je ergens tegenaan loopt, er gefrustreerd of geirriteerd door wordt, dan zorg je dat er een oplossing komt voor dat wat je anders wilt. Als het een kleine verandering is, dan kom je daar best mee weg. Maar ga je buiten gebaande paden … hm, met een beetje mazzel noemen ze je een nieuwe denker, maar de kans is groter dat je een rebel genoemd wordt.
Ommekeer Zo voel ik me verbonden met de wetenschappers die in het begin van de vorige eeuw rebellen werden genoemd. Zij zorgden voor een ommekeer in onze natuurkundige blik op de wereld. Legden daarmee de basis legden voor een ander begrip van ons gedrag. Daarover meer in andere artikelen. Maar eerst, dankbaar als ik hen ben, geef ik graag een podium aan een paar rebellen uit de 19de eeuw.
Het begin Het tijdperk van de kwantummechanica begon dus in 1900 toen de Duitse fysicus Max Planck veronderstelde dat alles is opgebouwd uit kleine deeltjes, die hij quanta noemde. Materie bestaat uit quanta, maar ook dat wat materiële voorwerpen bij elkaar houdt. Energie wordt uitgestraald in quanta. Albert Einstein bracht de veronderstellingen van Max Planck over materie verder in een beschrijving van de realiteit en het foto-elektrisch effect, waarmee hij de grondslag legde voor de hele kwantummechanica.
Puzzel Pas vanaf 1920 begonnen de puzzelstukken in elkaar te vallen. Wetenschappers als Wolfgang Pauli, Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger, Max Born, Ernest Rutherford en Niels Bohr, in hun tijd rebellen genoemd, ontwikkelden de leer over de kwantummechanica verder.
Eigen overtuigingen Wat lastig voor deze eerste onderzoekers was, was dat ze hun eigen overtuigingen over causale verbanden tussen oorzaak en gevolg moesten loslaten. Quanta werkten zo anders dan dat zij gewend waren logisch en rechtstreeks met hun zintuigen te kunnen waarnemen en verklaren. Ze moesten een compleet nieuwe manier van denken omarmen. Ze ontdekten fundamentele regels die gewoon zo waren. Net zoals vuur heet is en ijs koud, zo vertonen quanta gedrag dat inherent is aan hoe ze zijn en was er niets waarmee ze vergeleken konden worden.
Hun idee De wetenschappers waren gewend te denken dat iets er alleen is als je het met je zintuigen kunt waarnemen, op die ene plek, en dat het alleen dat doet wat je met je zintuigen kunt waarnemen. En als je het in kleinere stukjes splitst, dat je er dan steeds een onderdeeltje vanaf kan nemen totdat er niets meer over is. Dat was hun idee van deeltjes.
Totaal anders Quanta gedragen zich echter totaal anders. Onze zintuigen zijn te beperkt om ze waar te nemen en om hun gedrag te zien. Ze zijn tegelijkertijd een deeltje en een golf. Deeltjes blijken zich op een superpositie te bevinden, zich op hetzelfde moment op verschillende plaatsen te kunnen ophouden, die je alleen met waarschijnlijkheid kunt definiëren, en door bewustzijn werkelijkheid maakt. Bewustzijn maakt dat deeltjes zich met een sprong op een bepaalde plek manifesteren. Bewustzijn is iets wat wij mensen meenemen. En daar ligt een begin om te verklaren waarom we denken wat we denken en daardoor doen wat we doen.